First things first.

Alle begin is moeilijk, zegt men vaak. In dit geval niet gelogen. Want hoe begin je te vertellen wie je bent en waarom het interessant kan zijn dit blog te volgen? Ik zit niet in de reclame scene, ben geen topmodel, plaats geen naakfoto's a la Princess (Oh Oh Cherso) op het net, dus ik zal jullie moeten overtuigen met mijn eigen schrijfwerk.
Gedachten, dingen die ik mee maak, handige tips voor sommigen en soms, zonder veel topmodel-gehalte, wat foto's.
Ik ben ooit begonnen met schrijven om mijn, vond ik zelf op twaalf jarige leeftijd, geniale ingevingen voor een boek vorm te geven. Uiteindelijk ging ik meer schrijven om mijn gedachten te ordenen. Als je 21 jaar bent en al wat meer voor de kiezen hebt gekregen dan de gemiddelde mens, heb je af en toe wat meer te ordenen. Al moet ik eerlijk zeggen dat ik niet exact weet wat de gemiddelde mensen voor zijn kiezen krijgt, dus ik kan ook net binnen het vakje 'valt wel mee' vallen.
Zonder hier een vriendschapsboekje van te maken, is het misschien handig eerst wat over mezelf te vertellen. Ik ben 21 jaar, woon al mijn hele leven in Groningen en studeer sinds bijna 2,5 jaar Internationale Organisatie en Betrekkingen. Dit is de basis van de basis, maar gaandeweg leer je mensen vaak beter kennen.

Iets meer dan een jaar geleden gebeurde er iets wat mijn leven totaal heeft veranderd. Na een ziekte bed van twee jaar overleed mijn moeder. En daarbij ook de moeder van mijn zus, de grote liefde van mijn vader en vriendin van velen. Sprankelende persoonlijkheid, she could light up the room, any room. En zonder te overdrijven, ik mis haar verschrikkelijk.
Ik ga er niet vanuit dat ik met dit blog als een soort van Ghandi of Martin Luther King het verschil ga maken, ik hoop wel dat ik vriendinnen, vrienden en misschien meer mensen mijn verhaal kan laten lezen.
En wie weet, misschien, nu of later, halen lezers er wel tips uit, onverwachte waarheden of gewoon een beetje plezier.

Ik hoop tot gauw,

Mieke.