'A change is gonna come'
Zo betitelde ik jaren geleden mijn blog. 'Sam Cooke zei het lang geleden al, maar nu voel ik het ook' voegde ik als ondertitel toe. Dit impliceert dat ik een verandering voelde. Het was waar; ik begon mijn blog te schrijven omdat één hele grote verandering mij daartoe aanzette: het overlijden van mijn moeder. Maar, don't let this sentence fool you: De ondertitel heeft wat mij betreft geen negatieve lading. Want, hoewel de verandering de grootste negatieve verandering tot nu toe in mijn leven was en het heel mijn leven beheerste, voelde ik dat ik door moest, verder moest. Al was het alleen al voor haar. En daarbij hield ik me vast aan de teksten van Sam Cooke (later ook gezongen door één van mijn lievelingszangers Otis Redding). Er komt verandering aan, hou hoop, ga ervoor, blijf positief. En dat het niet altijd makkelijk is, weten jullie ook wel. Maar de zin en ondertitel, juist door zijn dubbele betekenis, geven me houvast.
Bovendien, is het leven niet aan veranderingen onderhevig? Ik heb mijn titel met opzet nooit veranderd, omdat veranderingen deel uit maken van het leven. Sterker nog, ik geloof dat veranderingen je leven inkleuren (naast liefde, vrienden, lekker eten en goede wijn). Maar ze máken je leven tot wat het nu is, geloof me.
Doodeng, positief, de moeite waard, spannend, negatief, verdrietig, moeilijk, goed, beter. Het zijn allemaal woorden die van toepassing zijn op 'veranderingen.' Hoe kijk ik dan tegen deze veranderingen aan?
Ik geloof dat sommige mensen zich teveel laten leiden door 'wat is' in plaats van door 'wat het kan zijn', als we het hebben over positieve veranderingen. We raken zo snel gewend aan ons werk, ons leven, onze hobby's dat we ons soms niet eens meer afvragen of we het wel echt leuk vinden, of we wel echt gelukkig zijn met wat we doen. Maar wanneer we met onze neus op de feiten worden gedrukt, bijvoorbeeld doordat we een andere baan móeten zoeken of een nieuwe hobby willen vinden, kunnen we als mens vaak juist opbloeien, omdat er een nieuwe uitdaging voor ons klaar staat. Zo sta ik tegenover positieve veranderingen. Afgezien van dat ik sommige dingen ook heel spannend vind, blijf ik mezelf afvragen: Ben ik gelukkig met wat ik doe? Met hoe ik leef? Als het antwoord daarop negatief is, vind ik dat ik dat moet veranderen. Omdat het kan.
Negatieve veranderingen, daarentegen, zijn vaak zaken waar je minder invloed op kan uitoefenen. Het plotseling verliezen van je baan, of erger, van een dierbare. Maar ook het beëindigen van een relatie of niet meer zo gezond zijn als dat je zou willen zijn. Zo goed en zo kwaad als het kan blijven we hiermee omgaan, we blijven doorleven. Soms maakt het ons zelfs sterker. Soms heeft een negatieve verandering uiteindelijk een positieve uitkomst. Je weet het niet, maar je blijft doorleven. Omdat je niet anders kan.
Er is nog een liedje dat erg om deze veranderingen slaat. Daniel Lohues zong nu al wat jaartjes geleden: 'Angst is maar voor even, spijt is voor altijd.' Hou dat maar in gedachten, als er een deur achter je dichtgaat. Zo kan je namelijk makkelijker een nieuw raam openen.
Hopelijk tot snel,
Mieke.
Bovendien, is het leven niet aan veranderingen onderhevig? Ik heb mijn titel met opzet nooit veranderd, omdat veranderingen deel uit maken van het leven. Sterker nog, ik geloof dat veranderingen je leven inkleuren (naast liefde, vrienden, lekker eten en goede wijn). Maar ze máken je leven tot wat het nu is, geloof me.
Doodeng, positief, de moeite waard, spannend, negatief, verdrietig, moeilijk, goed, beter. Het zijn allemaal woorden die van toepassing zijn op 'veranderingen.' Hoe kijk ik dan tegen deze veranderingen aan?
Ik geloof dat sommige mensen zich teveel laten leiden door 'wat is' in plaats van door 'wat het kan zijn', als we het hebben over positieve veranderingen. We raken zo snel gewend aan ons werk, ons leven, onze hobby's dat we ons soms niet eens meer afvragen of we het wel echt leuk vinden, of we wel echt gelukkig zijn met wat we doen. Maar wanneer we met onze neus op de feiten worden gedrukt, bijvoorbeeld doordat we een andere baan móeten zoeken of een nieuwe hobby willen vinden, kunnen we als mens vaak juist opbloeien, omdat er een nieuwe uitdaging voor ons klaar staat. Zo sta ik tegenover positieve veranderingen. Afgezien van dat ik sommige dingen ook heel spannend vind, blijf ik mezelf afvragen: Ben ik gelukkig met wat ik doe? Met hoe ik leef? Als het antwoord daarop negatief is, vind ik dat ik dat moet veranderen. Omdat het kan.
Negatieve veranderingen, daarentegen, zijn vaak zaken waar je minder invloed op kan uitoefenen. Het plotseling verliezen van je baan, of erger, van een dierbare. Maar ook het beëindigen van een relatie of niet meer zo gezond zijn als dat je zou willen zijn. Zo goed en zo kwaad als het kan blijven we hiermee omgaan, we blijven doorleven. Soms maakt het ons zelfs sterker. Soms heeft een negatieve verandering uiteindelijk een positieve uitkomst. Je weet het niet, maar je blijft doorleven. Omdat je niet anders kan.
Er is nog een liedje dat erg om deze veranderingen slaat. Daniel Lohues zong nu al wat jaartjes geleden: 'Angst is maar voor even, spijt is voor altijd.' Hou dat maar in gedachten, als er een deur achter je dichtgaat. Zo kan je namelijk makkelijker een nieuw raam openen.
Hopelijk tot snel,
Mieke.
Reacties
Een reactie posten