Hugging and the small village

Een parodie op Sex and the City is snel gemaakt, wanneer je met zeven meiden in een huisje midden in't bos zit. Zonder bereik naar de buitenwereld, maar met veel wijn, heerlijk eten, muziek, spelletjes (!) en gezellighed. Geen grote steden, prachtige outfits en duur eten voor ons dit jaar, maar terug naar de natuur.

Een korte introductie van deze 'vriendinnenclub' is misschien niet overbodig. In 2009 worden we een vaste groep; daarvoor kenden we elkaar allemaal wel, maar was de groep meer verdeeld in twee kleine 'groepjes': vriendinnen van mij en van mijn zus. Elkaar tegenkomen op stap, werd samen stappen, dit werd samen eten, samen diepe gesprekken voeren en uiteindelijk als kers op onze nieuwe 'vriendschapstaart': samen op vakantie. Dit resulteerde in een hechte groep van negen compleet verschillende meiden. Geheimen, genante verhalen over vriendjes of scharrels, verdriet en vreugde: alles werd én wordt gedeeld. En over alles hebben we een mening (excuus naar alle buren die we ooit gehad hebben, mensen die naast ons zaten op 't terras of winkelmedewerkers nadat één van ons 20 jurkjes heeft gepast en de overige 8 allemaal nóg een andere voorkeur hebben).

Na een tijdlang Groningen te hebben gek gemaakt, gingen we voorzichtig onze eigen weg: Budapest, Curacao, Colombia, Amsterdam, Azië; alles kwam en komt voorbij. Soms voor studeren in 't buitenland, langdurige vakanties, backpacken, werken en soms om daar echt te gaan 'settlen.' In deze periode, waar we nu nog steeds inzitten (vandaar dat er ook maar zeven van ons in Nederland waren, en niet de oorspronkelijke negen), biedt onze whatsappgroep 'Liefjes' uitkomst. Maar ook skype, mails en facebook draagt veel bij aan het overbruggen van de afstand.

Wat voor mij deze 'liefjes-vakantie' extra bijzonder maakte, was 't feit dat ik sinds 1,5 jaar ook niet meer in Groningen woon en mijn liefjes dus niet zo vaak zie, als dat ik ze zou willen zien. En hoeveel whatsapp ook bijdraagt, hoeveel elkaar zien op verjaardagen en borrels ook voor me betekent: niets gaat boven elkaar meerdere dagen achter elkaar intensief zien. En daarom was deze vakantie een uitgelezen kans voor het hebben van lange gesprekken (onder 't genot van een heerlijk glaasje wijn) over ons leven, de liefde en alles wat daarbij komt kijken. Deze drie dagen voelden voor mij als één ultralange bijpraat-sessie, zonder dat dit vervelend werd. Dit heeft ons allemaal doen realiseren hoe bijzonder 't is wat wij met zijn negen hebben.

Omdat ik weet dat waar we ook zitten, we altijd elkaars mening zullen accepteren en respecteren. Waar we ook gaan, we zullen elkaar altijd terugvinden. Waar we ook zijn, we zullen altijd bij elkaar komen en 't zal in één keer weer goed voelen. Wij hebben respect voor elkaar en elkaars leven, wij zullen niet oordelen en alleen maar elkaar het beste gunnen.

Ik weet dat ik, in welke fase van mijn leven ik ook zit, ik altijd zal kunnen teruggrijpen naar deze acht meiden en dat ze me altijd gelukkig laten voelen. Dat ik, naast al mijn andere ook geweldige vriendinnen, een vangnet onder me heb, waar menig koorddanser nog jaloers op zal zijn.

Liefjes, bedankt voor zijn wie jullie zijn. Alstjeblieft verander jezelf nooit, wie je dat ook wijsmaakt. Blijf wie jullie zijn, want zo zijn jullie op jullie allerleukst. 

Liefs