To complain or to complete?!

Dat wij Nederlanders bekend staan om het feit dat we zeurders zijn, is geen nieuwe uitspraak. Dat me dat af en toe ontzettend stoort, is voor mezelf ook niets nieuws. Maar dat het me nu zo stoort, dat ik er iets over kwijt wil, is vrij uniek. 

Steeds vaker om me heen hoor ik 't. Gezeur. Ik wil niet zeggen dat je nooit moet zeuren, af en toe even afgeven op van alles en nog wat kan heerlijk zijn, bevrijdend zelfs (wat ook weer goed is voor ons humeur!). Maar 't merendeel  van de tijd afgeven op ALLES gaat mij net iets te ver. Is het niet te warm, dan is het wel te koud. Hebben we 't niet te druk, dan vervelen we ons wel weer. Als het uitgaansleven leuk is, dan is het wel weer dat je te vaak moet werken. Wij Nederlanders maken er een sport van om overal wel weer eens iets negatiefs in te zien. Geloof me, ik vraag van niemand 24/7 de ras-optimist uit te hangen, het zou alleen fijn zijn als we wat minder negativiteit aan de ene kant van de weegschaal leggen en wat meer positiviteit aan de andere kant. Je hoeft niet te benadrukken dat jij het leukste leven hebt, er 'alles uit wil halen' en geen kans onbenut laat. Want, zulke woorden klinken nadat je ze drie keer tegen iemand hebt gezegd niet anders dan luchtverplaatsing. Maar, het zou fijn zijn als meer mensen een weg vinden tussen deze twee die net iets meer naar de positieve kant dan naar de negatieve kant van de weg reikt.

Het frustreert me, omdat het leven zo ongelooflijk mooi kan zijn, zolang je het maar gaat zien. Het frustreert me ook dat deze visie wordt gezien als een 'ver van mijn bed show.' Dat is niet waar. Ook in jouw leven, hoe groot of hoe klein ook, zit geluk. Want, wees blij dat je hier woont en niet iedere dag 10 km moet lopen voor schoon water. Wees blij dat je je kinderen kan zien opgroeien, omdat ons gezondheidssysteem (in tegenstelling tot in de V.S.) wél werkt. Wees blij dat mensen je te hulp schieten (financieel, emotioneel) als je het even niet meer ziet zitten of niet meer kan dragen. Waardeer het leven dat je hebt, want het is je gegeven. 

Dus, zonder zelf de gepassioneerde ras-optimist uit te hangen, zou ik de wereld graag willen meegeven dat 

zeuren niets oplost, dat wanneer je je leven gaat waarderen zoals het is, je iedere ochtend iets makkelijker en iets vrolijker opstaat. Vul 't leven aan, daar waar jij iets mist. Probeer anderen vooral niet van het feit te overtuigen dat je 'zo gelukkig' bent, maar wees gewoon blij met wat je hebt. Want dat wat je hebt, pakt niemand je meer af.